ای انسان ! زمان مرگت پریشان نباش و به جسم با ارزش خود اهتمامی
نداشته باش ! چرا که مسلمین کارهای لازم را میکنند : لباسهایت را از تنت
درمیاورند ، غسلت میدهند ، کفنت میکنند ،از خانه ات بیرونت میکنند و تو را
به خانه ی جدیدت (قبر) میبرند ؛ خیلیها برای تشییع جنازه ات کارهایشان را
تعطیل کرده و حاضر میشوند ؛ از وسایل شخصی ات خلاصی انجام میگیرد.
کلیدهایت ، کتابهایت ، کیف و کفشهایت ، لباسهایت ، . و اگر خانواده ات
توفیق یابند شاید آنها را صدقه کنند. مطمئن باش مردم و دنیا بر تو حسرتی
نمیخورند. تجارت و اقتصاد ، استمرار می یابد. شغل و وظیفه ی تو به
دیگری واگذار میگردد. اموال و دارایی هایت تقسیم میشود و ورثه آنها را تصاحب
میکنند. در حالی که تو از " ریز ریز " حساب گرفته میشوی ! اولین چیزی که از تو
ساقط میشود اسمت است لذا وقتی میمیری میگویند : " جناره ". تو را به نامت
صدا نمیزنند ! وقتی میخواهند بر تو نماز بخوانند میگویند : " جنازه کجاست؟ ".
تو را به نامت صدا نمیزنند ! و زمانی که میخواهند تو را دفن کنند
میگویند : " میت را نزدیک کنید ". تو را به اسم صدا نمیزنند.
پس مواظب باش ؛ چهره ، اموال ، نسب و قبیله و پست و مقامت تو را نفریبد.
چقدر این دنیا بی ارزش است و آنچه در پیش رو داریم چقدر عظیم میباشد.
بعد از وفاتت ، سه نوع اندوه بر تو خواهد بود :
1- کسانی که شناخت سطحی از تو دارند میگویند : بیچاره !
2- دوستانت چند ساعت و یا نهایتا چند روز برایت اندوهگین میشوند و سپس به
شوخی و خنده های خود میپردازند.
3- عمیقترین اندوه و غم داخل خانه خواهد بود. خانواده ات یک هفته ، دو هفته ،
یک ماه ، دو ماه و یا نهایتا یک سال غمگین میشوند و سپس تو را در بایگانی
خاطرات قرار میدهند ! و اینچنین داستان تو در بین مردم تمام میشود و
داستان حقیقی تو شروع میشود : " آخرت ". جمال ، مال ،سلامتی ، فرزندان ، .
از تو زائل شد. از خانه و کاشانه ات جدا شدی ! و از همسرت نیز .
زندگی واقعی شروع شد. و سؤال اینست : " برای قبر و آخرتت چه آماده نموده ای؟ ".
این حقیقتی است که جای تامل دارد. حریص باش بر : " فرائض ، نوافل ، صدقه ی
پنهانی ، عمل صالح ، نماز تهجد . ". شاید نجات یابی !
، ,تو ,ات ,میشود ,خانه ,باش ,تو را ,را به ,بر تو ,میشود و ,خانواده ات
درباره این سایت